Als Herenboeren focussen we natuurlijk het liefst op onze succesverhalen. Tegelijkertijd vallen er natuurlijk ook af en toe dingen tegen. Dat hoort er bij en daar vertellen we dan ook eerlijk iets over. Deze keer een verhaaltje over hoe Herenboeren De Groote Heide recentelijk te maken had met pieperrot. (Spoiler: gelukkig konden de piepers nog gered worden voor consumptie!)
Eind juli werden zo’n 1600 kilo aardappels geoogst die opgeslagen zouden worden in grote kisten, zodat er elke week bij de uitgifte van groentes en fruit een portie aardappelen mee zou kunnen. Helaas bleek een aantal aardappelen te zijn aangetast door de ziekte “natrot”: een bacterieaantasting waardoor de aardappel zacht als pulp wordt. Het vocht dat uit die aardappelen komt, bevat die bacteriën en tast vervolgens weer andere aardappelen met kleine beschadigingen en zwakke plekken aan. Dat is uiteraard een ramp in zo’n grote kist van 400 kilo. Eén rotte aardappel bovenin tast dan al gauw tientallen aardappelen daaronder aan, die op hun beurt… enz.
Gelukkig waren de Herenboeren er redelijk vroeg bij en werden als de wiedeweerga de ruim vier kisten leeg gekiept op de vloer (een deel binnen, een deel buiten) en de rotte aardappelen er zoveel mogelijk uitgezocht. De gezonde piepers bleven de rest van de week uitgespreid liggen, zodat de rot zich niet verder kon verspreiden door de enkele rotte aardappel die onverhoopt over het hoofd kan zijn gezien. Vervolgens kregen de leden deze lading aardappelen in één keer uitgedeeld (5-10 kilo per huishouden), want ze terugstoppen in die grote kisten, dat kon echt niet meer.
Eindresultaat: deze lading aardappelen is voor het grootste deel dus gered. En de tweede helft van de aardappeloogst, die nog in de grond zit, is hopelijk niet door de bacterie aangetast. Dat kant want die is later (na de nachtvorst) en geheel machinaal gepoot. Duimen jullie mee voor ze?
